Αισθητηριακή Ολοκλήρωση

Η αισθητηριακή ολοκλήρωση είναι ένας όρος που αναφέρεται στον τρόπο με τον οποίο ο ανθρώπινος εγκέφαλος οργανώνει και επεξεργάζεται τα ποικίλα ερεθίσματα που λαμβάνει μέσω όλων των αισθήσεων από το περιβάλλον του. Για τους περισσότερους από εμάς αυτή η διαδικασία είναι ακούσια και επιτυγχάνεται χωρίς καμία προσπάθεια από την πλευρά μας. Ωστόσο για κάποιους άλλους και ειδικά για τα παιδιά που είναι στο φάσμα, αυτή η διαδικασία δυσχεραίνεται από δυσκολίες που απαντώνται στην πρόσληψη αλλά και απαρτίωση των ερεθισμάτων προκειμένου να έχουν μία ολοκληρωμένη εμπειρία. Έτσι κάποια παιδιά παρουσιάζουν έντονη υπερευαισθησία σε συγκεκριμένα ερεθίσματα ενώ άλλα υποευαισθησία. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι κάποια παιδιά αντιδρούν σε διάφορα ερεθίσματα με τρόπους αδόκιμους καθώς τα ίδια αυτά ερεθίσματα αντικειμενικά δεν αναμένεται να επιφέρουν αντιδράσεις του μεγέθους και της έντασης που συχνά συναντάμε σε παιδιά με αυτισμό.  

Οι δυσκολίες που μπορεί να έχει ένα παιδί αναφορικά με την αισθητηριακή ολοκλήρωση είναι άλλοτε ήπιες και άλλοτε εντονότερες. Ως αποτέλεσμα μιας αισθητηριακής δυσλειτουργίας εμφανίζονται συμπεριφορές όπως τα φτερουγίσματα των χεριών, στριφογύρισμα ή μετακίνηση μπρος-πίσω.

Η διαχείρηση αισθητηριακών θεμάτων είναι μία διαδικασία που απαιτεί χρόνο και προσπάθεια. Μέσω της αισθητηριακής ρύθμισης σκοπός είναι να βελτιωθεί η ικανότητα προσοχής και η μείωση παρορμητικών και επαναλαμβανόμενων συμπεριφορών. Οι εργοθεραπευτές που εφαρμόζουν την αισθητηριακή ολοκλήρωση, χρησιμοποιούν δραστηριότητες που επικεντρώνονται στο αιθουσαίο σύστημα, την αίσθηση της αφής ή την ιδιοδεκτικότητα και που σκοπό έχουν να διεγείρουν ή να καταστείλουν αυτές τις αισθητηριακές διόδους πρόσληψης ερεθισμάτων, ώστε να επιτυγχάνεται η αισθητηριακή ολοκλήρωση. Είναι γνωστό ότι όταν διευθετούνται αισθητηριακά ζητήματα που έχει ένα παιδί στο φάσμα, τότε γίνεται περισσότερο δεκτικό σε κάθε μορφή μάθησης.